Social Media στην Εκπαίδευση

Όπως και με την ανάρτηση για την Διαδικτυακή Κόπωση, έτσι και για αυτό το post, η αφορμή ήταν τα συνεχή άρθρα που λάμβανα και αφορούσαν έναν ..ιδιότυπο νόμο στο Μιζούρι, σύμφωνα με τον οποίο «Κανένα εκπαιδευτικός δεν μπορεί να ξεκινήσει , να διατηρήσει ή να χρησιμοποιήσει εξω-σχολικό δικτυακό χώρο ώστε να επικοινωνεί κατ’ιδίαν με πρώην ή τωρινό μαθητή».

“No teacher shall establish, maintain, or use a nonwork-related Internet site which allows exclusive access with a current or former student,” the law reads.

*Εκτός των link εντός της ανάρτησης , δίνονται στο τέλος και άλλες πηγές

Ο στόχος του νόμου είναι να πάψει η άμεση επικοινωνία μεταξύ καθηγητών και μαθητών στο facebook και ο απώτερος ηθικός σκοπός να περιορίσουν φαινόμενα σεξουαλικής παρενόχλησης στον εκπαιδευτικό χώρο.
Ο νόμος ονομάζεται “Amy Hestir Student Protection Act” στη μνήμη της Amy Hestir , μίας 13-χρονης η οποία δέχτηκε σεξουαλική επίθεση από εκπαιδευτικό.
[The law will be called the “Amy Hestir Student Protection Act,” in honor of Amy Hestir, a then-13-year-old who was sexually assaulted by her teacher]

Επίσης, ο νόμος περιέχει αναφορές σε θέματα πρόσληψης εκπαιδευτικών ώστε να καταγραφούν απρεπείς συμπεριφορές τους σε άλλες πολιτείες.
[The law will also govern hiring referrals for teaching candidates as a way to record sexual misconduct by educators and ensure they don’t hop from district to district]

Ακούγεται ως ένα δείγμα πανικού και σύγχυσης και ορθώς του αποδόθηκε η έκφραση «taking a bazooka to a fly»
[“This law has caused nothing but confusion,” said Tony Rother, Legal director of the state’s ACLU chapter. “What they’re doing is proverbially taking a bazooka to a fly.”]
Αυτός ο νόμος λοιπόν ήταν η αφορμή για αυτή την ανάρτηση.
Όπως ήταν αναμενόμενο όμως, η έρευνα που έκανα για το θέμα έφερε στην επιφάνεια περισσότερες πληροφορίες αλλά και περισσότερες σκέψεις σε σύγχρονα εκπαιδευτικά ζητήματα καταγράφοντας πολλά «δεδικασμένα» που με τον έναν ή άλλο τρόπο κάποια στιγμή θα φτάσουν και στη δική μας χώρα [αν δεν έχουν ήδη φτάσει] και θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με άμεσο και ξεκάθαρο τρόπο.

Αυτό το κείμενο μου λοιπόν, έχει σκοπό να καταγράψει τα γεγονότα που συμβαίνουν αλλά και να προετοιμάσει, παρέχοντας συνδέσμους και προτάσεις, για ό,τι επιφυλλάσσει το ψηφιακό μέλλον στην Εκπαίδευση.

Ο νόμος του Μιζούρι δεν είναι ο μόνος τεχνοφοβικός νόμος που αποκλείει την Ψηφιακή Επικοινωνία από την Εκπαίδευση στο χώρο των Κοινωνικών Δικτύων.

Στο σχολείο που αναφέρεται παρακάτω, ακολουθείται πολιτική σύμφωνα με την οποία οι εργαζόμενοι δεν επιτρέπεται να γίνονται «φίλοι» με τους μαθητές στα κοινωνικά Δίκτυα παρά μόνο με την έγκριση των γονέων.
[In June, the San Antonio Independent School District board passed a policy saying “employees are not allowed to “friend” students on their personal social media pages and that parents have to give written permission for their students to participate in social media with teachers.“]

Σε ένα άλλο σχολείο, προτείνεται ιδιαίτερη προσοχή στους εκπαιδευτικούς όσον αφορά τι δημοσιεύουν στα Κοινωνικά Δίκτυα, συμπεριλαμβάνοντας έναν κώδικα ηθικής στις συμβάσεις τους αναφορικά με το δημοσιευμένο προσωπικό ψηφιακό τους περιεχόμενο.
[Northside Independent School District told us they don’t have a policy in place but encourage their teachers to use good judgment when it comes to posts or pictures.NISD officials say, “Every NISD employee has a moral clause in their contract. Anything considered inappropriate, be it communication with students or photographs posted on a social media site, will be investigated.” ]

Σε άλλο σχολείο, υπάρχει επίσης συγκεκριμένη πολιτική, σύμφωνα με την οποία οι εκπαιδευτικοί μπορούν να επικοινωνούν με τους μαθητές αποκλειστικά για θέματα εκπαιδευτικά.
[Harlandale ISD has a policy too. It says an employee may use electronic media to communicate with currently enrolled students about matters within the scope of the employee’s professional responsibilities]

Πολιτική Συμπεριφοράς και Χειρισμού Ψηφιακής Επικοινωνίας μεταξύ εκπαιδευτικών, μαθητών και κηδεμόνων.

Θα σταθώ στην άγνωστη για τα ελληνικά εκπαιδευτικά δεδομένα και απολύτως απαραίτητη κατ’εμέ, λέξη «Πολιτική»/ εννοώντας Πολιτική Συμπεριφοράς και Χειρισμού Ψηφιακής Επικοινωνίας μεταξύ εκπαιδευτικών, μαθητών και κηδεμόνων [θα συμπληρώσω] η οποία οφείλει να επανα-συντάσσεται κάθε νέα σχολική χρονιά με τη λογική πως τα Κοινωνικά Δίκτυα αλλάζουν συνεχώς άρα και οι δυνατότητες που παρέχουν όπως και οι κίνδυνοι.

Δείγματα τέτοιων πολιτικών [υπάρχουν κ εφαρμόζονται] μπορείτε να βρείτε εδώ: http://facebookforeducators.org/sample-policies

Πρόταση #1

Σε τακτά χρονικά διαστήματα, οργανώστε σχολικές εκδηλώσεις οι οποίες θα διαθέτουν πάνελ ώστε να προωθείται ο διάλογος και συζητήστε με μαθητές , γονείς και εκπαιδευτικούς, θέματα Ψηφιακής Επικοινωνίας, καταρχήν εντός σχολείου αλλά και εκτός. Οι σημερινοί μαθητές άλλωστε είναι οι αυριανοί εργαζόμενοι οι οποίοι όχι μόνο θα αναγκαστούν σε Ψηφιακές Επικοινωνίες αλλά πολύ πιθανόν και σε Πολιτικές που τις αφορούν στον εργασιακό χώρο.
Ο διάλογος δε θα έχει σκοπό να επιδείξει το «σωστό» αλλά το ασφαλές και ευνοϊκό για επιτυχές αποτέλεσμα ψηφιακής επικοινωνίας και συνεργασίας.

Πρόταση #2
Στο μάθημα της Πληροφορικής [θα πρότεινα αυτό να συμβαίνει και στο σπίτι μεταξύ γονέων και μαθητών] συζητάτε κάθε φορά ένα θέμα από τον Οδηγό του Facebook για την Εκπαίδευση. Θα το βρείτε εδώ. http://facebookforeducators.org/

Πρόταση #3
Μην εξαναγκάζετε τους μαθητές/ σπουδαστές να αντιγράφουν κατόπιν διαδικτυακής αναζήτησης. Ζητήστε μία δημιουργική χρήση [video, podcast].
Δεν υποτιμώ τα σχολικά δίκτυα αλλά εάν θέλουμε να έρθουμε κοντά στα παιδιά, πρέπει να πάμε εμείς σε εκείνα [στα Social Network] και όχι να περιμένουμε αυτά σε εμάς διότι τότε χάνουμε πλειάδα δυνατοτήτων συνεργατικής συμμετοχής αλλά και πλήθος γνήσιων συμπεριφορών τους στο Διαδίκτυο.

Πρόταση #4
Συχνά ακούω από γονείς τη φράση «πέσαμε σε καλό καθηγητή Πληροφορικής και το παιδί έμαθε…». Αυτό από μόνο του αποδεικνύει την αδιαφορία όλων των ηγεσιών του Υπουργείου Παιδείας. Ο εκπαιδευτικός οφείλει να προσθέτει μεράκι στη δεδομένη διδακτική του πορεία και η δεδομένη διδακτική πορεία είναι θέμα οργάνωσης από το Υπουργείο Παιδείας. Κι η οργάνωση ξέρετε, χρειάζεται κι αυτή μόνο μεράκι. Σπάνια, χρειάζεται υλικό ή χρήμα. Φροντίζει για αυτό άλλωστε το Διαδίκτυο 🙂

Πρόταση #5
Ορίστε εργασίες που να περιλαμβάνουν Παρουσίαση θέματος [power point], βίντεο ή ποντκαστ [multimedia], αρίθμηση σύντομων επιχειρημάτων [bulleting – έτσι θα προετοιμάσετε τους μαθητές για τον “σκληρό” κόσμο της σύντομης έκφρασης στο Twitter] και διάλογο. Σήμερα περισσότερο από ποτέ, ο εκπαιδευτικός οφείλει να είναι Συντονιστής εργασιών και όχι Αξιολογητής.

Πρόταση #6
Προς εκπαιδευτικούς και γονείς
Διαβάστε τα κείμενα σε αυτή την ανάρτηση :
Motivating Creative People – Personal Values
http://www.wishfulthinking.co.uk/2008/11/18/motivating-creative-people-personal-values/
Εάν δε γνωρίζετε τόσο καλά αγγλικά, είναι μία καλή ευκαιρία να ζητήσετε από τα παιδιά σας που σίγουρα γνωρίζουν περισσότερα να σας εξηγήσουν τις λέξεις που είναι έντονα γραμμένες  [yeap, υπάρχει μία μικρή παγίδα ..υπέρ σας σε αυτό]
Appreciation, recognition , authenticity, unique , respected authorities, loyalty , security, ideas , possibilities, stand up to them, achievement
Φυσικά και θα μπορούσα να σας δώσω τις μεταφράσεις αλλά σκεφτείτε για λίγο τα μηνύματα που θα λάβει το παιδί και μόνο όταν διαβάσει αυτές τις έννοιες, πριν καν επιχειρήσει να σας τις εξηγήσει.

Πρόταση #7
Κάνετε μία έρευνα για το Linkedin 

Πρόταση #8
Αναζητήστε How To Video στο YouTube , βρείτε ένα θέμα που σας ενδιαφέρει και πειραματιστείτε. Καθηγητές, μαθητές και γονείς. Δε χρειάζεται να επιτύχετε σε μία εβδομάδα. Αρκεί που θα μπείτε στη διαδικασία..

Πρόταση #9
Βρείτε την πιο περίεργη είδηση στο διαδίκτυο και ύστερα οργανώστε ένα..παιγνίδι διασταύρωσης πληροφοριών. Ισχύει η ιστορία;

Πρόταση #10
Μιλήστε για αντιστοιχίες συμβατικής και διαδικτυακής ζωής. Ζητήστε από τα παιδιά να σας εξηγήσουν πόσο πιο «πλούσια» είναι. Τα παιδιά της εποχής του Διαδικτύου δεν αποδέχονται εύκολα αυθεντίες. Θα κερδίσετε πολύ περισσότερο σεβασμό αν συνεργαστείτε και όχι αν τα κρίνετε. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος για αυτά στο web. Υπάρχει διαδραστικότητα. Αυτή είναι το καταλυτικό στοιχείο που ξεκαθαρίζει το τοπίο σε όλα τα θέματα ψηφιακής επικοινωνίας. Από το σχολείο μέχρι το Internet Marketing. Και αυτό θα το συνειδητοποιήσουν μόνο όταν αναγκαστούν να το υποστηρίξουν 🙂

*Συναφείς με το θέμα, Σύνδεσμοι

• Missouri Teachers Union Sues Over Social Networking Law
•  Διαδικτυακός Εκφοβισμός
•  Διαδικτυακός Εθισμός
•  Παιδιά και Social Media
•  Harnessing Social Media to Make a Difference
• Social Networking In Schools: Educators Debate The Merits Of Technology In Classrooms