Κι έρχεται η μέρα που σε πείθουν να μπεις στα κοινωνικά δίκτυα. Ίσως είσαι ήδη στο facebook, πιθανότατα με το επίθετο να φαίνεται μισό κι αποφασίζεις πως επόμενο βήμα είναι το twitter. Τι θα διαλέξεις; Επώνυμο ή ανώνυμο λογαριασμό;
Το πρόσωπο και το όνομα δεν μας εκθέτει απλά ως άτομα αλλά εκθέτει άμεσα όλη την φυσική μας ταυτότητα. Από τις επαγγελματικές ενασχολήσεις έως και το οικογενειακό περιβάλλον, όλα ανά πάσα στιγμή μπορούν να στηθούν σε απόσταση λιθοβολισμού.
Η ανωνυμία από την άλλη πλευρά, φέρει την τεράστια δυναμική της απελευθέρωσης. Είτε πρόκειται για τον τρόπο με τον οποίο θα εκφραστούμε, είτε για τον τρόπο με τον οποίο θα επιλέξουμε οι ίδιοι να συστηθούμε, υπάρχει μία μερική βεβαιότητα πως ουδείς μπορεί να μας αγγίξει.
Η ανάγκη της υστεροφημίας, η οποία ακόμα κι αν δεν προϋπάρχει της διαδικτυακής παρουσίας, αποτελεί μία από τις πρώτες ανάγκες που δημιουργείται με την είσοδο στα σόσιαλ, μπορεί να ικανοποιηθεί και στις δύο περιπτώσεις.
Οι επώνυμοι θα χρησιμοποιήσουν την δημοφιλία και αναγνωρισιμότητα ως ένδειξη (αν όχι, απόδειξη) κύρους και συμπάθειας, επιλέγοντας την εξαργύρωσή της κυρίως στην συμβατική καθημερινότητα (π.χ. ένας συγγραφέας ή ένας πολιτευόμενος) και οι ανώνυμοι θα λάβουν την ικανοποίηση πως το δικό τους μοναδικό ψευδώνυμο απολαμβάνει απήχησης.
Την κρίσιμη στιγμή ενός διαπληκτισμού ανάμεσα σε επώνυμο και ανώνυμο χρήστη όμως, αποκαλύπτονται πολύ γρήγορα οι ανισότητες. Ο επώνυμος μπορεί να εκμεταλλευτεί το χαρτί της αφερεγγυότητας ενός ανώνυμου αλλά ο ανώνυμος μπορεί πολύ πιο ανέμελα να «δολοφονήσει» τον χαρακτήρα του επώνυμου.
Σε τέτοιου είδους μάχες, και τα δύο μέλη είναι κερδισμένα σε θέματα προβολής (για αυτό συχνά τέτοιοι διαπληκτισμοί είναι απολύτως κατασκευασμένοι) αλλά το όριο οπισθοχώρησης διαφοροποιείται.
Ένας επώνυμος λογαριασμός θα αντικρούσει ισχυρισμούς και θα επιμείνει μόνο στην περίπτωση που ανήκει σε περιβάλλον ικανό να τον προστατεύσει ώστε να συνεχίσει να τον αποδέχεται ενώ ένας ανώνυμος το πολύ πολύ να αλλάξει το ψευδώνυμο του, αφήνοντας μετέωρες όλες τις κατηγορίες εναντίον του.
Εάν λοιπόν αποφασίσεις να μην είσαι απλός θεατής (που αναπόφευκτα, με τον καιρό, θα πάψεις να είσαι), θα πρέπει να έχεις αποφασίσει από πριν, πόσα χτυπήματα μπορείς να αντέξεις- διότι είναι δεδομένο πως θα τα δεχτείς.
Βουτσκόγλου Ειρήνη
Εφημερίδα Μακεδονία 12/5/2019