Posted by 
Πριν λίγες ημέρες, έγραψα στο facebook πόσο απογοητευτικό είναι να διαβάζεις εν έτει 2017 πως η Ελλάδα έχει χαμηλό επίπεδο στις Ψηφιακές Δεξιότητες και μάλιστα πως δεν επιτυγχάνει καμία πρόοδο σε αυτό τον τομέα.
Πηγή: eGovernment benchmark 2017 report
Σκέφτηκα τότε να γράψω ένα post για τις Ψηφιακές Δεξιότητες (Digital skills) αλλά θα έπρεπε να καθίσω να σκεφτώ παραδείγματα διότι ένα απλός ορισμός μπορεί να γίνει μεν κατανοητός αλλά χωρίς να αφήσει αίσθημα αποτυχίας στον μέσο χρήστη.
Διότι μια χώρα με χαμηλό επίπεδο σε ψηφιακές δεξιότητες είναι μία χώρα αποτυχημένων χρηστών ψηφιακών εργαλείων.
Μπορώ να γράψω ολόκληρο βιβλίο για τους λόγους που αυτή η αποτυχία παραμένει αλλά σήμερα μου δόθηκε η ευκαιρία να αναφέρω ένα προσωπικό παράδειγμα ώστε να αντιληφθούμε όλοι τι χρειάζεται να βελτιώσουμε.
Εχθές το βράδυ μου ζήτησε ο αδερφός μου να διορθώσω το ηχητικό ενός μικρού βίντεο στο οποίο μπορούσες να ακούσεις δυστυχώς και συνομιλίες αντί για τον ήχο του περιβάλλοντος που ήταν και το επιθυμητό.
Σε μια άλλη εποχή, αυτό θα μου ήταν πολύ εύκολο διότι όταν έκανα τα podcast και τα video είχα όλα τα “επαγγελματικά” προγράμματα για κάτι τέτοιο.
Εδώ και καιρό όμως τα έχω διαγράψει όλα (κυρίως επειδή το μυαλό μου ήταν συνεχώς στο πώς να ασχοληθώ με αυτά κι έτσι έχανα χρόνο από τις βασικές μου υποχρεώσεις ).
Έτσι βρέθηκα στη θέση ενός τυχαίου χρήστη ο οποίος θα έπρεπε να προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει εργαλεία που δεν γνωρίζει καν ποια είναι, πού θα τα βρει, αν μπορεί να τα εμπιστευθεί κ.α.
Πριν προχωρήσω όμως, ας πάρουμε μία ιδέα τι είναι η Ψηφιακή Δεξιότητα.
Αναζητώντας την φράση Digital Skills, το google μου έδωσε έναν ορισμό μέσα σε ορισμένο πλαίσιο.
Για όσους δε γνωρίζουν αγγλικά να πω πως “ψηφιακές δεξιότητες” είναι ουσιαστικά οι ικανότητες να χρησιμοποιούμε *αποτελεσματικά* προγράμματα και συσκευές.
*Αποτελεσματικά* σημαίνει να κατορθώνουμε να κάνουμε τη δουλειά μας χωρίς να είμαστε ειδικοί σε κάποια εξεζητημένη χρήση.
Βέβαια από τον ορισμό αυτό λείπει ή μάλλον θεωρείται δεδομένη μια βασική παράμετρος αλλά αυτή θα τη δούμε στο τέλος του post.
Το πρώτο που χρειαζόμουν λοιπόν για να κάνω τη δουλειά μου ήταν να βρω ένα πρόγραμμα video editing.
Στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλά δωρεάν προγράμματα για διάφορες εργασίες αλλά συνήθως αντιμετωπίζουμε, πέρα από το πρόβλημα της επιλογής, κυρίως το πρόβλημα της ασφάλειας.
Πού να ξέρουμε αν είναι αρκετά ασφαλές να κατεβάσουμε και να εγκαταστήσουμε ένα πρόγραμμα που δεν γνωρίζουμε, στον υπολογιστή μας;
Η τυχαία επιλογή είναι πάντα η πιο επικίνδυνη, έτσι αφού εντόπισα το VSDC Free video editor έψαξα να δω αν έχει γράψει κάποιος κάτι για αυτό κι ανακάλυψα ένα ωραίο τυπάκι στο YouTube με μια σύντομη και διαφωτιστική παρουσίαση για το πρόγραμμα.
Ύστερα, χρειαζόμουν ένα άλλο πρόγραμμα ώστε αφού εξάγω το ηχητικό του βίντεο, να μπορέσω να επέμβω σε αυτό “κόβοντας και ράβοντας” και ακολούθως να το εισάγω πάλι στο βίντεο στη θέση του παλιού ηχητικού.
Η αναζήτηση μου αποκάλυψε έναν παλιό μου γνώριμο, το Audacity για το οποίο όμως δε θυμόμουν και πολλά. Σκέφτηκα όμως, πόσο δύσκολο να είναι δηλαδή να διαγράψω κάποια τμήματα ενός ηχητικού αρχείου που ανοίγεται μπροστά μου; Επιλέγω το τμήμα που δε θέλω και το διαγράφω.
Χρειάστηκα περίπου μία ώρα ώστε να ολοκληρώσω την εργασία που μου ζήτησε ο αδερφός μου.
Κι ενώ πιθανότατα θα έχετε αρχίσει να βαρυγκομάτε λέγοντας “σιγά μη μπορέσω εγώ να χρησιμοποιήσω τέτοια προγράμματα.. αυτή ξέρει … εγώ είμαι απλός χρήστης”, θα σας αποκαλύψω αυτό που πιθανότατα δε φαντάζεστε.
Ψηφιακή δεξιότητα δεν είναι η αναζήτηση και επιτυχημένη χρήση αυτών των προγραμμάτων μέσα σε σύντομο χρόνο – ή μάλλον, δεν είναι μόνο αυτό.
Ψηφιακή δεξιότητα είναι να γνωρίζετε με ποιες λέξεις ακριβώς (editing video/audio) θα αναζητήσετε ένα δωρεάν πρόγραμμα επεξεργασίας βίντεο ή ήχου, με ποιες λέξεις θα αναζητήσετε οδηγίες (tutorial) για οτιδήποτε, πώς θα αντιληφθείτε αν είναι ικανοποιητικά ασφαλής μια εγκατάσταση αλλά και η επίγνωση πως ένα αρχείο βίντεο μπορεί να βρίσκεται σε πολλές και διαφορετικές μορφές (και μεγέθη) αλλά από κάθε τέτοιο αρχείο μπορεί να εξαχθεί ξεχωριστά το αρχείο ήχου ή να εισαχθεί ένα άλλο.
Κι αν όλα αυτά πιστεύετε πως σας είναι άγνωστα, σας διαβεβαιώ πως δεν είναι.
Διότι όλοι έχετε κατεβάσει κάποια στιγμή τραγούδια από το YouTube (εξαγωγή ήχου από βίντεο είναι αυτό). Ξέρετε λοιπόν πως ένα βίντεο έχει ήχο που μπορεί να εξαχθεί. Ξέρετε πως όπως και στο Word ή ακόμα και σε ένα fb status μπορείτε να επιλέξετε ένα τμήμα κειμένου και να πατήσετε Delete. Ξέρετε τις δυνατότητες που έχετε.
Η γνώση λοιπόν υπάρχει. Αυτό που λείπει είναι η επίγνωση. Η συνειδητοποιημένη χρήση αυτής της γνώσης. Αυτό είναι τελικά, ψηφιακή δεξιότητα. Να μπορώ, όταν παραστεί ανάγκη, να εκτελώ μια εργασία με αυτά που ίσως έχω ξεχάσει πως γνωρίζω ήδη.
