Εχθές “κυκλοφόρησε” στο διαδίκτυο το νέο site της Νέας Δημοκρατίας με το νέο λογότυπο του κόμματος κι όπως ήταν αναμενόμενο , πολλοί χρήστες σπεύσαμε σε σχολιασμούς.
Το site είναι σε beta μορφή, δηλαδή δεν είναι απολύτως έτοιμο για να λειτουργήσει όπως επίσης άλλες φορές είναι online και άλλες όχι, πάντως κατόρθωσα να το δω εχθές το βράδυ και αφού είχα συμμετάσχει τόσο σε σοβαρούς διαλόγους όσο και χιουμοριστικούς από τα screenshot που είχα λάβει.
Το κύριο θέμα αναφοράς , ειδικά στο twitter, ήταν το λογότυπο [και με βρήκε να αναρωτιέμαι τι μπορεί να θέλει να πει ο ποιητής με την παύλα στο τέλος]. Μετέφερα ένα screenshot στο facebook profile μου και η συζήτηση δεν άργησε να αρχίσει.
Έχω δημοσιεύσει κριτική για πολιτική παρουσία στο διαδίκτυο και άλλες φορές , όπερ γνωρίζω και πλέον αναγνωρίζω εύκολα το παρασκήνιο από τη μια αλλά και την ευκολία με την οποία μπορείς να παρασυρθείς σε off topic σχολιασμούς οπότε προσπάθησα να είμαι αντικειμενική.
Για αυτό άλλωστε ήθελα πρώτα να δω μόνη μου το site και ύστερα να αναρτήσω post.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
1. Το πιο εύκολο πράγμα στο διαδίκτυο είναι να σατιρίσεις ή να χλευάσεις, πόσω μάλλον δημόσια πρόσωπα και κόμματα. Δεν ήθελα να πιαστώ εγώ σε αυτή την παγίδα.
2. Οι χρήστες του διαδικτύου έχουν άποψη επί παντός επιστητού αλλά δεν έχουν πάντα σοβαρό επιχείρημα και αυτό κάνει τη διαφορά.
3. Τα λογότυπα είναι πάντα εύκολος στόχος τόσο από ειδικούς όσο και από αδαείς. [Εγώ φερ’ειπείν δεν είμαι γραφίστρια. Έχω όμως άποψη που στηρίζεται σε εμπειρία και προφανώς σε προσωπική αισθητική].
4. Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ λειτουργούν με τη λογική “να δουλέψουν τα δικά μας τα παιδιά” , λογική την οποία βρίσκω απογοητευτική σε αποτέλεσμα [σε μεγάλο ποσοστό] εφόσον μία από τις βασικές αρχές μου υποστηρίζει: επιλέξτε αξιοκρατικά/κάντε τη διαφορά. Πέραν τούτου με ενοχλεί ιδιαίτερα η σκηνοθετημένη παρότρυνση συμμετοχής [στείλε μου λογότυπο και θα διαλέξω] διότι όπως έγραψα και σε ένα σχόλιο μου στο fb “Οι φιλολαϊκές κινήσεις με το έμβλημα της συμμετοχής δεν μπορούν να αποδώσουν έτσι απλά όταν εκατομμύρια άνθρωποι στο νετ μπορούν να αντιδράσουν ακαριαία και να σε στήσουν στον τοίχο..“
Επίσης όσον αφορά στο λογότυπο “ανακάλυψα” πως η περίφημη παύλα στο τέλος σημαίνει θέση πληκτρολόγησης αλλά η απουσία κενού ανάμεσα στις λέξεις Νέα και Δημοκρατίας σημαίνει πως όποιος πληκτρολογεί στη ΝΔ δε ξέρει [ή δε θέλει] να αφήνει κενά. […]
5. Μία άλλη φιλολαϊκή κίνηση [η οποία υποθέτω πως θεωρείται λάβαρο της ιαχής make users engage] είναι το μήνυμα που φαίνεται στο αρχικό screenshot. Επίσης άπειρες φορές έχω καταγγείλει την αδαημοσύνη πολλών “επαγγελματιών” που κινούνται είτε σε χώρους social media είτε internet marketing υποστηρίζοντας πως ζουν στο απόλυτο σκοτάδι και δεν έχουν ιδέα για την διαδικτυακή κουλτούρα. Κάποιος τέτοιος αδαής προφανώς τους έπεισε [στο κόμμα] πως η φράση “γνώρισε τον Αντώνη Σαμαρά” αλλά και η “πιθανότητα συνάντησης” μαζί του , θα λειτουργήσει ως interactive επικοινωνία μεταξύ πολιτικού και πολιτών.
Μόνο που “γνώρισε τον τάδε” παραπέμπει στην Κριστίνα Αγκιλέρα και όχι σε πολιτικό, ο οποίος όχι μόνο δεν πρέπει να είναι ακριβοθώρητος αλλά να βρίσκεται διαθέσιμος προς συνάντηση και συζήτηση ανά πάσα στιγμή.
“Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας επιθυμεί να συζητήσει μαζί σας σε μία συνάντηση” θα ήταν πολύ πιο αξιοπρεπές και ειλικρινές.
Πολιτικό κόμμα παρουσιάζετε. Όχι τα Crazy Horses.
Επίσης, προφανώς δε θεωρώ interactive social media κίνηση την λογική του chain mail “διαμοίρασε το link και θα κερδίσεις την συνάντηση”. Πρόκειται για καθαρή ανοησία που αν μη τι άλλο προσβάλλει τη νοημοσύνη μου.
[Άραγε μετά από αυτό το ποστ θα “κερδίσω” μία συνάντηση με τον Αντώνη Σαμαρά; Διότι προφανώς και θα ήθελα αν πραγματικά “τολμά” να μιλήσει με το ελληνικό web]
6. Περί του site. Είναι σαφώς απολύτως social και σε μένα προσωπικά άρεσε αρκετά. Διαθέτει όλες τις επιλογές διαδραστικής συμμετοχής είτε με forum είτε με έρευνες είτε με e-διαβουλεύσεις [τις οποίες εγώ προσωπικά απεχθάνομαι διότι τις θεωρώ προπέτασμα καπνού, χάσιμο χρόνου και επικοινωνιακό κόλπο κατά ένα μεγάλο ποσοστό].
Δε λειτουργούν βέβαια ακόμα όλοι αυτοί οι χώροι αλλά είπαμε πως το site είναι ακόμα σε beta μορφή.
Από το site μάλιστα εντόπισα την facebook παρουσία της Νέας Δημοκρατίας καθώς και την twitter παρουσία της , σημείο στο οποίο έτριβα τα μάτια μου να βεβαιωθώ πως βλέπω καλά.
7. Εντοπίζοντας το twitter widget τους αστραπιαία από τη μια θυμήθηκα της λογική της σαχλαμάρας [η οποία υποτίθεται πως θα έφτιαχνε τις μεγάλες παρέες] στο ΠΑΣΟΚ προ τριετίας και από την άλλη εξοργίστηκα διότι θεωρώ εαυτόν ενήλικα σε διαδικτυακή ηλικία και αρνούμαι να αποδεχτώ οποιοδήποτε είδος “χαριτωμενιάς” σε πολιτική παρουσία. Το default avatar του αυγού όμως με έβαλε σε σκέψεις οπότε και μπήκα στον twitter λογαριασμό τους για να δω τι συμβαίνει. Εκεί με περίμενε μία άλλη έκπληξη.
Δύο Νέες Δημοκρατίες με τη μία να σατιρίζει [ή να προσπαθεί να σατιρίσει] την άλλη.
Το οποίον μας φέρνει στις τελευταίες επισημάνσεις:
8. Πιθανότατα και για προφανείς λόγους [η απόσχιση της Ντόρας Μπακογιάννη από τη ΝΔ] εμφανίστηκαν δύο λογαριασμοί οι οποίοι λειτουργούν από διαφορετικούς συνεργάτες. Θεωρώ θέμα επαγγελματικής ηθικής και αξιοπρέπειας ο παλαιός λογαριασμός να διαγραφεί και ο νέος να αποφασίσει να είναι σοβαρή παρουσία ή ο παλαιός λογαριασμός να περάσει στα χέρια των νέων.
Σε αυτή την επισήμανση μου θα αναφέρω επίσης και την παρατήρηση που δημοσίευσα στο twitter , πως δηλαδή “οι της Ντόρας καλό θα είναι να μη χλευάζουν την web παρουσία της ΝΔ εφόσον μόλις εχθές έφυγαν από αυτή”.
9. Υπάρχουν δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες πλάνα επικοινωνιακής αντιπολιτευτικής δράσης στο διαδίκτυο αλλά μετά από όσα έχω δει όλα αυτά τα χρόνια στο “πολιτικό” web, πλέον απαιτώ σοβαρότητα και προφανώς δεν ανήκω [ούτε εγώ ούτε πολλοί άλλοι] στην κατηγορία όσων εύκολα θα παρασυρθούν είτε να προσαρτηθούν είτε να απομακρυνθούν από ένα πολιτικό κόμμα εξαιτίας “εύκολων” και “πιασάρικων” κινήσεων.
Δε θα με έλξει το λογότυπο, ούτε ο χλευασμός. Δε θα με προσελκύσει η ωραία φωτογραφία ούτε η “μεγάλη παρέα”.
Ως Ελληνίδα μιας πολιτικής κρίσης που διαρκεί χρόνια και ως χρήστης που αναγνωρίζει το πληρωμένο προϊόν της υποστήριξης, θα ενδιαφερθώ για αυτόν που θα με πλησιάσει με αξιοπρέπεια.
θα συμφωνήσω μαζί σου: Το πιο εύκολο πράγμα είναι να σατιρίσεις και να χλευάσεις. Αλλά στην περίπτωση του νέου σήματος της ΝέαςΔημοκρατίας_ απογοητεύτηκαν και οι πιο θερμοί οπαδοί του Α. Σαμαρά. Ίσως γι’ αυτό μετά την πανηγυρική παρουσίαση ο κ. Σαμαράς έσπευσε να χαρακτηρίσει “εξεζητημένη” την συζήτηση γύρω από αυτό.
Προκείπτουν όμως δύο ζητήματα ουσίας κατά τη γνώμη μου:
1. Ο σχεδιαστής του σήματος, κ. Πηλείδης, δήλωσε πολλές φορές ότι “όποιος θέλει να δει τον πυρσό, τον βλέπει”. Εδώ βρίσκεται και το μεγάλο πρόβλημα συνολικά της Αναγεννημένης ΝέαςΔημοκρατίας_: Πολιτεύεται με τρόπο που ο καθένας μπορεί να βλέπει ό,τι θέλει. Από τη μια σκληρή αντιμνημονιακή πολιτική κι απ’ την άλλη υπερήφιση των μνημονιακών νομοσχεδίων. Βέβαια, από την άποψη αυτή το σήμα είναι πετυχημένο: περιγράφει με ακρίβεια το περιεχόμενο.
2. Στην παρούσα οικονομική, κοινωνική, πολιτική συγκυρία να αναδεικνύεται ως μείζον ζήτημα η αλλαγή σήματος, είναι το επιεικέστερο αστείο. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν και άλλες φορές στο παρελθόν και σε ομαλότερες συνθήκες και επί Κ. Μητσοτάκη και επί Κ. Καραμανλή η Νέα Δημοκρατία άλλαξε σήμα σιωπηλά και χωρίς παράτες – γιατί λοιπόν η ΝέαΔημοκρατία_ αισθάνεται την ανάγκη το ελάσσον να το κάνει μείζον;
Φώτη δε γνωρίζω αν απογοητεύτηκαν οι οπαδοί της Νέας Δημοκρατίας ,αλλά τώρα που αναφέρεις τον πυρσό χμ.. σκέφτομαι πως ίσως πρόκειται για την πρώτη επικοινωνιακή επίδειξη μιας απολύτως άλλης Νέας Δημοκρατίας [καλής κακής ή παρόμοιας με την ΠολΑν δε ξέρω αλλά απολύτως άλλης].
Συμφώνησα μαζί σου και στο twitter πως η αλλαγή σήματος δεν είναι σημαντικό πολιτικό ζήτημα [γράφω και στο ποστ άλλωστε πως εγώ τουλάχιστον δεν παρασύρομαι από τέτοια]αλλά για τις “παράτες” πιστεύω πως αιτία είναι η δύναμη των διαδικτυακών media ,τα οποία εύλογα κάθε κόμμα θα ήθελε να εκμεταλλευτεί.