Συνέντευξη – Entitoid: Ένα νανοακάου δραπέτης

Entitoid: Καλησπέρες 🙂

Eirini: Καλησπέρα και σε εσάς αγαπητό νανοακάου. Να καταγραφεί στα πρακτικά πως σε έσυρα στα ανήλιαγα στενά του σκάιπε.

Entitoid: Έχω παρασυρθεί στο βούρκο.

Eirini: Κι ακόμα είμαστε στην αρχή της γνωριμίας μας. ^_^

Entitoid: Έχει και παρακάτω κατρακύλα?

Eirini: Δεν επιβεβαιώνω ούτε διαψεύδω.

Entitoid: όταν είμαι ον δε ρέκορντ να με ενημερώσεις για να σταματήσω να μιλάω σοβαρά

Eirini: χα! Από την πρώτη λέξη είμαστε on the record.

Entitoid: πλοκ!

Eirini: χαχαχ Καλά, ας μιλήσουμε πρώτα κι ύστερα έχουμε τον καιρό για αλλεπάλληλα πλονκζ.

Entitoid: Οκ ξεκινάμε. Πες μου για σένα, πώς ξεκίνησαν όλα αυτά, τι συνέβη?

Eirini: Ποια “όλα αυτά”;

Entitoid: Αυτά όλα, δε κζερω, για τι πράγμα μιλάμε ακριβώς? Νιώθω εκτός θέματος.

Eirini: Το παίρνω το θέμα πάνω μου. Κι ερωτώ. Γιατί “νανοακάου”; Και τι σημαίνει “entitoid“;

Entitoid: Το “νανοακάου” ουσιαστικά μου το έδωσε άλλος ως όνομα (άθελα του). Κάποιο μεγάλο ακάου που στις πολύ αρχές μου είπε ότι ως μικρό ακάου δεν δικαιούμαι να του την λέω. Φυσικά τον πλοκαρα κι υιοθέτησα το “νανοακαου” προς τιμήν εκείνης της συνομιλίας. Το δε entitoid είναι ένα παμπάλαιο ID που το κουβαλάω απ’τά τέλη των 90ς όταν ακόμα κυκλοφορούσα στο αμερικάνικο διαδίκτυο αφού ελληνικό δεν υπήρχε.

Entitoid: Είναι απλώς παιχνίδι με τις λέξεις, με την λέξη entity (οντότητα).

Eirini: Α-χα. Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά. Ζεις στο εξωτερικό, σωστά;

Entitoid: Ναι, εδώ κι 25 χρόνια στο Μόναχο. Αλλά πριν απ΄αυτό είχα ζήσει αρκετά χρόνια στο εξωτερικό.

Eirini: Σε γνώρισα στο twitter. Πόσο καιρό είσαι εκεί;

Entitoid: Στο τουιτερ είμαι απ΄το ιστορικό καλοκαίρι του 15. Είναι το μοναδικό social medium που γουστάρω, και το γουστάρω τρελά. Το facebook μου φαίνεται αφόρητα βαρετό.

Eirini: Γιατί είναι ιστορικό το καλοκαίρι του 15;

Entitoid: Γιατί πρόκειται για το καλοκαίρι που ουσιαστικά σηματοδοτεί την αρχή της επαφής μας με την πραγματικότητα. Είναι το 1ο καλοκαίρι του Σύριζα με την γελοία και καταστροφική (δήθεν) διαπραγμάτευση. Κι είναι ταυτόχρονα και το καλοκαίρι όπου αρχίζει με εντυπωσιακό (και συχνά ξεκαρδιστικό τρόπο) η κατάρρευση της Μεγάλης Αυταπάτης. Αν βέβαια θέλει κανείς να το ονομάσει έτσι, προσωπικά το ονομάζω η κατάρρευση των Μεγάλων Ελληνικών Ψεμάτων. Το καλοκαίρι του 15, αν κάποτε σωθούμε (ψιλοχλωμούλι) έτσι πρέπει να μνημονεύεται.

Eirini: Κατάλαβες από την πρώτη στιγμή πως “κανείς δεν είναι νορμάλ” στο τουίτερ ή σου πήρε λίγο καιρό;

Entitoid: Κάνεις δεν είναι “νορμάλ” πουθενά, όχι μόνο στο τουιτερ. Δεν έχω γνωρίσει ποτέ κάποιον “νορμάλ” άνθρωπο και πάντα μπαίνω σε υποψίες όταν κάποιος επικαλείται το “νορμάλ”. Πρόκειται για βασικά πράγματα. Υπάρχουν νόρμες, ναι. “Νορμάλ” όμως? Δεν νομίζω. Το ελληνικό τουίτερ λοιπόν, όντως δεν είναι νορμάλ, και τυγχάνει να είναι και γεμάτο.

Eirini: χαχα Πολλοί θα διαφωνούσαν βέβαια. Όλη αυτή η πλημμύρα της ανώνυμης “μαγκιάς” και της επαγγελματικής αγραμματοσύνης μπορεί να σε κάνει να ασφυκτιάς..

Entitoid: Από σένα εξαρτάται αυτό όμως, ξεκάθαρα. Ποτέ δεν την κατάλαβα αυτή την ένσταση, ότι δηλαδή αναγκαστικά θα φας στη μάπα όλα αυτά που περιγραφείς και που σαφώς υπάρχουν σε τεράστιο βαθμό. Ακολουθείς αυτούς που γουστάρεις κι αν πράγματι το κάνεις αυτό τότε (ελπίζω) η εμπειρία του ελλ. τουιτερ θα είναι αισθητά καλύτερη. Στο δικό μου ΤΛ υπάρχουν άνθρωποι με εκπληκτικό χιούμορ (πολλοί!), υπάρχουν επαγγελματίες με σοβαρή στάση, υπάρχουν άνθρωποι με τους οποίους μπορείς να συζητήσεις ό,τι θες σε εξαιρετικό επίπεδο. Δεν είναι όμως τυχαία εκεί. Τους επέλεξα να είναι εκεί. Αν πάλι βλέπεις το τουίτερ σαν συλλογή από φολλουερς τότε προφανώς συμβαίνουν 2 πράγματα: 1) κάτι έχεις καταλάβει λάθος και δεν περνάς και πολύ καλά, και 2) έχεις ψυχολογικής υφής προβλήματα για τα οποία θα μπορούσα ίσως να σε βοηθήσω αλλά δεν έχω καμία όρεξη και οίκτο. Υπάρχουν και ειδικοί άλλωστε.

Eirini: Όλα αυτά πράγματι ισχύουν εάν το κίνητρο σου είναι η κοινωνικοποίηση. Εάν όμως θέλεις κοινό [όπως π.χ. εγώ που έχω site, γράφω ποστ, έκανα βίντεο] ε, τότε γίνεται κομματάκι δύσκολο να διατηρείς υψηλά στάνταρ.
Εκτός αυτού, όλα τα sm αλλά ειδικά το twitter έχει την σαρωτική δυναμική να προσγειώνει μπροστά σου υπερβολικά συχνά, μηνύματα λογαριασμών που δεν σε ενδιαφέρουν. Είναι δύσκολο να διατηρήσεις όρια..

Entitoid: Καταλαβαίνω απόλυτα τι λες, όλως παραδόξως συμφωνώ κιόλας, αλλά και πάλι: σε τελική ανάλυση (εκτός κι αν συντρέχουν επαγγελματικοί λόγοι η κάτι συναφές) από σένα εξαρτάται και μόνο. Προσωπικά έρχομαι στο τουιτερ για εκτόνωση. Αλλά και για να περάσω καλά. Και να συμβάλλω στο να περάσουν κι άλλοι καλά. Κι έχει κι άλλο παράδοξο αυτό. Στο τουιτερ έρχομαι για να συμφωνήσω κυρίως με ανθρώπους που ξέρω από πριν ότι σε μεγάλο βαθμό συμφωνούμε. Δεν με εξιτάρει ιδιαίτερα το να εντοπίζω έναν στόκο και να του εξηγώ επί 3 ώρες ότι ο ήλιος ανατέλλει απ’την ανατολή, μ΄εντυπωσιάζει το πόσοι γουστάρουν να το κάνουν αυτό. But okay. Υπάρχουν βέβαια και θέματα στα οποία διαφωνώ με τους πάντες όπως πχ η μουσική αλλά αυτό είναι λογικό δεδομένου ότι εγώ είμαι αυθεντία κι αυτοί όχι.

Eirini: χαχαχα Η αλήθεια είναι πως εγώ που δεν είμαι μουσικός τύπος, στα μουσικά τουή σου έχω πάντα υπερβολικά πολλές άγνωστες λέξεις αλλά οκ, πάντα εντυπωσιαζόμαστε από το ακατανόητο. 😀

Entitoid: Μου λες ότι είμαι μουσικά ακατανόητος? Σ΄ευχαριστώ. Είναι ό,τι πιο όμορφο άκουσα σήμερα.

Eirini: Ε, ναι αφού εσύ είσαι αυθεντία κι εγώ άσχετη! Μίλησε μου λίγο για fake news στο ελληνικό τουίτερ.

Entitoid: Fake news? χα! Ρε συ είναι ιεροσυλία να μιλάμε στη Μπανανία για fake news. Θα έπρεπε να είχε απαγορευτεί δια νομού η χρήση του όρου αυτού στο ελλάντα. Μιλάμε για μια χώρα όπου ΟΛΗ της η κουλτούρα ήταν βυθισμένη σε ωκεανούς ψεμάτων επί δεκαετίες. Όσο θυμάμαι την Ελλάδα πάντα αυτό θυμάμαι, ψέματα πολλά και ψέματα τρελά. Ήταν αδύνατον να μην μεταφερθεί αυτό ακόμα και στο ελληνικό τουίτερ. Σκέψου πχ το εξής: παρακολουθώ εκτός απ΄το ελληνικό, και το γερμανικό και το αμερικάνικο τουιτερ. Και στα δυο θα βρεις “fake news”. Ο βαθμός όμως που συμβαίνει αυτό στο ελληνικό τουίτερ είναι εξτρημ γιατί μαζί με την μεηνστρημ κατανάλωση “fake news” έχουμε και την εθνική μας ψυχομυθολογία που πλημμυρίζει κι αυτή το ελληνικό τουιτερ. Long story short: το φέηκ στη αντίληψη μας για την πραγματικότητα κι η υιοθέτηση μύθων είναι κάτι που σε μας συνέβαινε ως κοινωνία ΠΟΛΥ πριν καν εμφανιστεί το τουιτερ. Δεν με ενοχλεί ιδιαίτερα, μου είναι γνωστή περιοχή.

Eirini: Καταλαβαίνω τι λες. Στο διαδίκτυο μάλιστα αυτή η κουλτούρα της παρερμηνείας είτε ως παραπλάνηση ούτε ως παραμύθιασμα, βρήκε πεδίο δόξης λαμπρό.

Entitoid: Σήμερα το πρωί πέρασε απ΄το TL μου το δήθεν ρητό του Τσωρτσιλ “Αν οι Έλληνες κάποτε ενωθούν πρέπει να φοβόμαστε”. Τόσο φεηκ όσο και το άλλο που δήθεν έχει πει (“οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες”). Όλα αυτά τα φεηκ ρητά που αποκαλύπτουν το δήθεν μεγαλείο των Ελλήνων και το πόσο “μας τρέμουν” οι ξένοι είναι απλώς ενδείξεις τρομερών κόμπλεξ που κουβαλάμε.

Eirini: Είναι γεγονός πως έχουμε έντονα απωθημένα. Και πώς να μην έχουμε, άλλωστε; Η χώρα αυτή ποτέ δεν είχε αξιοκρατία, πάντα στηρίζει την γνωριμία και πυροβολεί την προσωπικότητα που δεν υποκύπτει στην ομάδα. Δεν αλλάζουν εύκολα αυτά.

Entitoid: Και λίγα λες, προφανώς.

Eirini: Ήθελα να σε ρωτήσω και για το άβαταρ σου. Πρόκειται προφανώς για ολόκληρη φιλοσοφία, διότι συχνά δίνεις και άλλες φωτό αυτού του ανθρώπου.

Entitoid: λολ…Όχι, δεν είναι. Δηλαδή είναι και δεν είναι. Τον Μπάρροουζ τον επέλεξα σαν αβαταρ γιατί γουστάρω απίστευτα την συγκεκριμένη φωτό, αλλά και το χιούμορ του Μπάρροουζ που πάντα ήταν δολοφονικά σαρκαστικό και ανίερο. Όμως δεν είναι κάποιος ήρωας μου, αν αυτό με ρωτάς. Δεν αντιπροσωπεύει κάποια φιλοσοφία μου ο Μπάρροουζ εκτός ίσως αυτήν του “if you’re anti, be anti with style” αλλά μέχρι εκεί. Δε κζερω, σ΄απογοητευσα τώρα, ε?

Eirini: Δεν απογοητεύομαι πλέον. Τα πάντα είναι εμπειρίες. [Πόσο σοφή.. ΠΟΣΟ ΣΟΦΗ] Από πότε είσαι στο internet γενικά;

Entitoid: Απ΄το 94 νομιζω, τις σκληρές εποχές του μόντεμ-χελώνα και κόστος ύπαρξης στο ιντερνετ ίσο με μια μικρή περιουσία. Είχα κάποτε τηλεφωνικό λογαριασμό (λόγω ιντερνετ) γύρω στα 800 ευρώ, τέλη 90ς αυτό. Το έχω δει στην πολύ πρώιμη του εποχή δηλαδή. Βεβαία επί μια δεκαετία κυκλοφορούσα στο αμερικάνικο, έστηνα μπλοκ εκεί, έγραψα κάποιο καιρό και για ένα μικρό αμερικάνικο σάιτ που ασχολούταν με εναλλακτική μουσική, είχα και δικό μου πολιτικό φόρουμ στα παλιά yahoo forums αν υπάρχει κάποιος που τα θυμάται αυτά.

Eirini: ‘Έχεις ζήσει την αλματώδη εξέλιξη λοιπόν. Τι πιστεύεις πως θα έχει αλλάξει σε 10 χρόνια; Πώς βλέπεις να διαμορφώνεται το μέλλον στο διαδίκτυο;

Entitoid: Το διαδίκτυο γίνεται συνέχεια καλύτερο κι ευεργετικότερο. Συνέχεια. Αυτή είναι η δική μου εμπειρία μαζί του. Και γι΄αυτο κι είμαστε όλοι τζάνκια βεβαία, αν δεν ίσχυε αυτό θα ξεπερνούσαμε όλοι το διαδίκτυο μέσα σε ένα χρόνο μάξιμουμ. Το μέλλον του είναι ακόμα πιο virtual απ΄οτι είναι τώρα, είναι δεδομένο αυτό. Σε 10 χρόνια αυτό το chat δεν θα γίνεται κάπου σε κάποιο chat room αλλά σε κάποιο virtual room όπου το αβαταρ του άλλου θα είναι πιστή ολόσωμη ρεπλικα αυτού που έχει φανταστεί, συν ότι θα βλέπεις τις εκφράσεις του άλλου…στο αβαταρ του ενώ σου μιλάει. Το διαδίκτυο θα γίνει πιο trippy αλλά και πιο χαοτικό απ΄οτι ήδη είναι.

Eirini: Πιστεύεις πως τελικά φαίνεται ο αληθινός χαρακτήρας ενός ανθρώπου όποιο λογαριασμό κι αν υποδύεται;

Entitoid: Αν τον παρακολουθήσεις αρκετά, τελικά ναι. Υπάρχουν άνθρωποι που κυριολεκτικά υποδύονται στο διαδίκτυο, όμως αυτοί που μπορούν να το κάνουν με μεγάλο βαθμό επιτυχίας είναι τελικά πολύ λίγοι, μια μικρή μειοψηφία. Όλοι υποδύονται ως ενός βαθμού στο διαδίκτυο αλλά αυτό είναι εντελώς ανθρώπινο, συμβαίνει άλλωστε και στην “πραγματική” ζωή με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Αν παρακολουθήσεις λοιπόν κάποιον αρκετά, κάποια στιγμή θα ξέρεις τι περίπου άνθρωπος είναι.

Eirini: Τι γνώμη έχει για την παρουσία των πολιτικών στο ελληνικό διαδίκτυο; Και θέλω να μου πεις αν βλέπεις διαφορές με το γερμανικό.

Entitoid: Οι διαφορές με το Γερμανικό είναι απλώς τεράστιες. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να υπήρχε διαδικτυακή παρουσία τύπου Πολάκη στο Γερμανικό διαδίκτυο, δεν υφίσταται καν σαν υπόθεση αυτό. Δεν νοείται στο Γερμανικό διαδίκτυο να βγεις με ιδιότητα βουλευτή και να μιλάς για “πουσταριά”. Στη περίπτωση Καμμένου δεν το συζητώ καν. Στη Γερμανία θα υπήρχαν και ποινικές ευθύνες. Δεν υπάρχει καν σύγκριση, δεν μπορώ να την κάνω. Μιλάμε για άλλα σύμπαντα εντελώς. Στη Γερμανία η παρουσία των πολιτικών έχει μια συγκεκριμένη σοβαρή μορφή. Αν ξεφύγεις απ΄αυτό θα σε ξεράσει το σύστημα. Συνεπώς, και στο διαδίκτυο, είναι λογικό κι επόμενο να μην έχει καμία σχέση η παρουσία πολιτικών Γερμανίας-Ελλάδας.

Eirini: Πιστεύω πως οι χρήστες αμφισβητούν πλέον κάθε μορφή “αυθεντίας” στην διαδικτυακή ειδησεογραφία. “Μεγάλα” ονόματα λογαριασμών έχουν καεί και μόνο οι κλίκες τους πουσάρουν ακόμα. Άλλος ένας λόγος που ήθελα να ξεκινήσω αυτές τις συνεντεύξεις. Ο χρήστης θα ακούσει την φωνή ενός χρήστη. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ.

Entitoid: Αυτό με τις αυθεντίες είναι ένα θέμα. Το πώς τις ξεχωρίζεις δηλαδή, το πώς τις αναγνωρίζεις. Ισχύει το αν επιβεβαιώνονται καθημερινά στη ζωή η όχι, με το πρόβλημα να είναι ότι υπάρχουν ένα σωρό πράγματα για τα όποια η επιβεβαίωση μιας αυθεντίας μπορεί να μην είναι άμεση, μπορεί να χρειαστούν 10 και 20 χρόνια για να φανεί αν είχε δίκιο η όχι. Και το πώς αναγνωρίζεις μια “αυθεντία” έχει να κάνει και με τι αναφορές έχεις. Όσες λιγότερες είναι οι αναφορές σου (γνώσεις δηλαδή, εμπειρίες, κλπ) τόσο πιο κακή θα είναι η ικανότητα σου να αναγνωρίζεις και να εντοπίζεις αυθεντίες. Κι εγώ ευχαριστώ 🙂

via Skype